Kantlijn in quarantainetijd | Vrijdag 3 april 2020
Bijgewerkt: jul 13
Les van Jean
Keuze uit drie opdrachten.
Opdracht 1: schrijf een afscheidsbrief aan iets waar je afstand van doet en personificeer het. Benoem het niet, maar geef alleen de hoofdletter: Dus de A van Angst, B van Boosheid, Cynisme, Ego, Noem maar op. De eigenschap die jou definieert en waar je afscheid van neemt. Maar! Het omgekeerde kan ook, een liefdesbrief aan een eigenschap die je koestert inspireert en helpt. Enthousiasme Liefde Energie Eigenwijsheid, etc.
Opdracht 2:
Doe je ogen dicht. Pak iets uit een la. Voel het heel goed, ruik eraan. Probeer alles te onthouden. Beschrijf het. Maar zeg niet wat het is, zelfs als je, naar alle waarschijnlijkheid, precies weet wat voor voorwerp het is.
Beschrijf, dus, alle kenmerken van het ding wat nu weer in de la ligt. Alles wat je er zintuigelijk aan hebt ervaren.
Schrijf vragen aan het ding en noteer de antwoorden.
De eerste vraag is: hoe voelt het om het donker van die la te liggen. Laat het ding antwoorden en de rest van je vragen vormen zich vanzelf. De rest van de antwoorden ook.
Opdracht 3: Denk niet na. Of denk een paar minuten zo weinig mogelijk na. En schrijf dan, zonder je pen van het papier te halen 10 minuten onafgebroken over: toekomstige liefde. Een toekomstige liefde kan alles zijn he, het maakt niet uit.
Creativiteit is als Zen-meditatie
Ik weet hoe mijn Creativiteit werkt
Het is als zen-meditatie
Je laat je creativiteit zijn werk doen
Je zit in een zone
Je laat het vrij als een spelend kind
Je hand gaat spelenderwijs zijn eigen gang
Je verstand zet je op nul
Je oordeelt niet
Je bent niet op winst of verlies uit
Je speelt als een kind
Bovenstaande stukje waar ik begin; "Ik weet hoe..."
De volgende zin; '' Het is als zen-meditatie "
Heb ik niet bewust geschreven
Want toen ik het stukje teruglas besefte ik dat het waar was
Het is als zen-meditatie
Creativiteit = Meditatie
Wat ik dacht dat ik Creativiteit beschreef gold ook voor Meditatie
Het is een "gutfeeling" zoals het in Engels zo mooi klinkt
Kan het niet bewijzen
Alleen vermoedens uiten
Nu een zen-verhaal om in deze onzekere tijden een hart onder de riem te steken
Een man was volledig onvoorbereid om tegen een gewapende vijand te strijden
Zoals we nu tegenover de C-virus en de nieuwe pest staan
Maar hij was onbevreesd en creatief en meditatief.
In het oude Japan werd een theemeester uitgedaagd door een samoerai
De theemeester hield zijn hoofd koel en ging naar een zwaardmeester
En legde zijn probleem aan de zwaardmeester voor
De zwaardmeester zei; "ik kan u niet mijn levenslange ervaring met het zwaard leren"
"Ik zal u de beginhouding van het zwaardgevecht bijbrengen"
Zo leerde de theemeester de beginhouding van een zwaardgevecht
Totdat de zwaardmeester tevreden was.
Op de afgesproken dag trad hij de samoerai tegemoet
Hij nam de beginhouding aan
Toen de samoerai de beginhouding van de theemeester zag
Zonk de samoerai op zijn knieën en zei tegen de theemeester;
"Ik wil u leerling zijn "
"Want ik zie geen zwakke plekken in uw houding waarmee ik u kan aanvallen
Ik eindig met een spreuk van Shunryu Suzuki;
- Beginnersgeest -
De geest van een beginner heeft vele mogelijkheden.
De geest van iemand die ervaren is maar enkele.
Creativiteit omvat Leven en Dood
Meditatie omvat Leven en Dood
- Ronald Pessy
Mijn toekomstige liefde
Heeft een beetje de lef en wijsheid van A
de open armen en warmte van B
de kritische noten bij de les van C
van D de menselijke drift,
de moederlijke warmte van E.
Een beetje Frivoliteit lijkt me nuttig
En het organisatietalent van G
De barmhartigheid van H.
I houdt mijn voeten warm
Ze breit zich bijna een tennisarm…
Inmiddels wordt dit saai en eentonig.
Dit alles is veel voor één mens,
En vind ik niet eens echt nodig.
Ik ben niet zoekende, ik ben zacht.
Ik kreeg méér dan ik ooit had verwacht,
Ik heb me, zo lijkt ‘t, aangepast,
Verzoend met het heden.
Ik heb zo veel gekregen
zo veel beleefd, gevoeld en geleden.
Maar toch,
Ik mis ze wel,
de armen om mij heen,
de intimiteit van het duister,
het zachte gefluister
over kleine tobberijen
en vlammende problemen,
die gedoofd worden
door geruststellende woorden.
Ik mis ze wel.
Maar mag ik dit alles
opnieuw verwachten?
Ik heb zo veel gehad
En zo velen weinig.
O God, ik weet het niet…
“Waar menig mens eet brood der smarte
Hebt Gij ons mild en wel gevoed”
Dankte mijn vader na elke maaltijd.
Ik wacht de toekomst af.
- Sytske van Bochove
0 keer bekeken